مهراد و مینا نشانه های رحمت خدا

یادمه پارسال اين روزها يه بار سنگين داشتم و روز شماري مي كردم سال جديد بياد تا بارم رو زمين بزارم.......... عيد ديدني ها رو با مشقت مي رفتم و با ديدن مريم (مامان ملينا و كيانا) كه دختر كوچولوش رو توي بغلش گرفته بود مي گفتم كي ميشه كه منم فندق كوچولوم رو بغل كنم......... بالاخره بعد از درگيريهاي ذهني نوع زايمانم رو انتخاب كردم و خدا آخراي ارديبهش دختر نازم رو به من هديه كرد ... چقدر ازش ممنونم ...........چهره ي مهراد و مينا رو درست زمان تولدشون همش تو ذهنم مرور مي كنم كه هيچ وقت توي ذهنم كم رنگ نشه .   بعد از اون ديگه بچه داري بود و بيخوابي .......مينا دختر آروم و مهربونيه ....... من هميشه مي گم كه از خوبيهاي بچه ...

من و مهراد دراز كشيديم تا بخوابيم ....... مهراد چندتا پاستيل رو توي دستاش لوله مي كرد و بعد ميخواست بخوره . گفتم : اينا خيلي كثيفن نخورشون . پر از ميكروبن. مهراد : نه ببين اصلاً ميكروب ندارن. من: آخه ميكروبها كه اينطوري ديده نميشن يه دستگاهي هست كه بايد با اونها ببينيم مهراد يهو انگار چيزي يادش اومده باشه : آهان آره يه دستگاهي هست اسمش ميس كپ كپه (ميكروسكوپ) با اونها مي بينن ................. ماماااااااااااااان يه ميس كوپ كوپ برام ميخري. ...................................................................................................................   يه واژه ي ديگه هم كه خيلي بامزه ميگه : يشال (يخچال) ..............وقتي...